ΒΙΝΤΕΟ ΜΕ ΔΕΛΦΙΝΙΑ

http://www.youtube.com/watch?v=32wswIuYjXk&translated=1

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΜΕ ΔΕΛΦΙΝΙΑ

ΚΙΝΔΥΝΟΙ-ΑΠΕΙΛΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΔΕΛΦΙΝΙΑ

• Η θαλάσσια ρύπανση
• Η τυχαία σύλληψή τους σε αλιευτικά εργαλεία
• Η υπεραλίευση
• Η εσκεμμένη θανάτωσή τους
  
  
  

ΤΑ ΔΕΛΦΙΝΙΑ ΣΗΜΕΡΑ

Ταξιδεύοντας με καλό καιρό για κάποιο νησί, θα έχετε δει δελφίνια να συνοδεύουν το καράβι, παίζοντας με τα κύματα. Η θέα τους μόνο συναισθήματα χαράς και ενθουσιασμού μπορεί να δημιουργήσει. Δυστυχώς όμως, εκτός από την εικόνα των δελφινιών που συνοδεύουν τα πλοία στα ταξίδια τους,υπάρχει και αυτή των νεκρών δελφινιών, χτυπημένων ηθελημένα ή όχι από ανθρώπινο χέρι και από ασθένειες που οφείλονται στη ρύπανση των θαλασσών. Ο αριθμός τους στη Μεσόγειο, όπως και διεθνώς, έχει μειωθεί σημαντικά. Καθένας από εμάς μπορεί να βοηθήσει στην επιβίωση ενός είδουςπου διακρίνεται για την ομορφιά, τη νοημοσύνη και την ανιδιοτέλειά του, αρετές που τείνουν να εξαφανιστούν από τις ανθρώπινες κοινωνίες. Ο αριθμός των δελφινιών σήμερα έχει μειωθεί σημαντικά.

Η ΣΧΕΣΗ ΤΟΥ ΔΕΛΦΙΝΙΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ

Το δελφίνι είναι πολύ φιλικό και συμπαθεί πολύ τον άνθρωπο. Η έμφυτη περιέργειά του το κάνει να πλησιάζει εύκολα τους ανθρώπους. Επειδή είναι αδηφάγο ζώο και τρώει πάρα πολλά ψάρια, προκαλεί την οργή των ψαράδων και για ένα άλλο λόγο ακόμη: καταστρέφει τα δίχτυα τους. Παρόλα αυτά θεωρείται καλός οιωνός και σύντροφος των ναυτικών.

ΟΙ ΧΡΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΔΕΛΦΙΝΙΟΥ

• Ως θεραπεία:Στην αρχαία Ρώμη το κρέας των δελφινιών χρησιμοποιούνταν για φάρμακο. Τα δελφίνια σήμερα όλο και περισσότερο χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία ατόμων με ψυχολογικά προβλήματα και με αναπτυξιακές δυσκολίες. Για παράδειγμα , έχουν χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία της κατάθλιψης.
• Στρατιωτική χρήση:Οι στρατοί πολλών χωρών χρησιμοποιούν τα δελφίνια για τη διάσωση αγνοουμένων ή παγιδευμένων ανθρώπων.
• Στην τέχνη:Τα δελφίνια αποτελούν δημοφιλές μοτίβο στην τέχνη.

Η ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΟΥ ΔΕΛΦΙΝΙΟΥ

Είναι ζώα κοινωνικά και ζουν κατά ομάδες έως δώδεκα ατόμων. Σε περιοχές όπου υπάρχει άφθονη η τροφή, μπορεί να ενωθούν πολλές ομάδες και ο συνολικός πληθυσμός της ομάδας να φτάσει τα χίλια άτομα. Τα δελφίνια επικοινωνούν μεταξύ τους χρησιμοποιώντας σφυρίγματα, πλαταγίσματα και άλλους ήχους. Επίσης, χρησιμοποιούν υπέρηχους για ηχοεντοπισμό. Τα μέλη των ομάδων μπορεί να εναλλάσσονται μεταξύ τους, όμως τα δελφίνια μπορούν να οικοδομήσουν ισχυρούς προσωπικούς δεσμούς. Έτσι, θα μείνουν με τα άρρωστα ή τραυματισμένα μέλη της ομάδας, βοηθώντας τα ορισμένες φορές να κολυμπήσουν. Αυτή η συμπεριφορά δεν περιορίζεται στο είδος τους. Έχουν αναφερθεί περιπτώσεις δελφινιών που προστατεύουν κολυμβητές από καρχαρίες κάνοντας κύκλους γύρω τους καθώς και δελφίνια που βοηθούν τις φάλαινες που έχουν χαθεί να ξαναβρούν το δρόμο προς τα ανοιχτά.
Τα ζώα αυτά δείχνουν και πολιτιστική συμπεριφορά, κάτι έως τώρα θεωρούνταν ότι είναι αποκλειστικότητα του ανθρώπου."Στο δελφίνι έχει δοθεί η ιδιότητα που αναζητούν όλοι οι φιλόσοφοι, η ανιδιοτελής συμπαράσταση και φιλία" έλεγε ο Πλούταρχος, ενώ ήταν ο Αριστοτέλης που πρώτος κατέγραψε ότι δεν είναι ψάρια, αλλά θηλαστικά όπως οι άνθρωποι.
Τα δελφίνια διαθέτουν επίσης και επιθετικότητα, που εκδηλώνεται κυρίως μεταξύ των αρσενικών δελφινιών, συχνά για τους ίδιους λόγους που εμφανίζεται και στους ανθρώπους, όπως διαφωνίες μεταξύ συντρόφων ή ανταγωνισμό για κάποιο θηλυκό. Έχει παρατηρηθεί πως ο χαμένος μιας διαμάχης μπορεί να φύγει σε εξορία, αφήνοντας την ομάδα στην οποία ανήκε.

ΟΙ ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΔΕΛΦΙΝΙΟΥ

Τα περισσότερα δελφίνια βλέπουν πολύ καλά τόσο μέσα όσο και έξω από το νερό, ενώ η ακοή τους είναι ανώτερη από αυτήν του ανθρώπου. Αν και έχουν από ένα μικρό αυτί σε κάθε πλευρά του κεφαλιού τους, πιστεύεται ότι η ακοή μέσα στο νερό γίνεται με τη μετάδοση των ηχητικών κυμάτων από την κάτω σιαγόνα στο μέσο τους. Η ακοή τους χρησιμοποιείται και σαν σύστημα ηχοεντοπισμού, που τα βοηθά να προσανατολίζονται και να κινούνται. Πιστεύεται ότι σε αυτό βοηθά η διάταξη των δοντιών τους, που συλλέγουν σαν κεραίες τους ήχους και βοηθούν στον καθορισμό της θέσης των αντικειμένων.Η αφή τους είναι επίσης αρκετά καλή, ενώ στερούνται οσφρητικών νεύρων και για το λόγο αυτό πιστεύεται ότι απουσιάζει σε αυτά η αίσθηση της όσφρησης. Ωστόσο, διαθέτουν γεύση και μπορούν να προτιμούν συγκεκριμένα είδη ψαριών. Ο αισθητηριακός ρόλος των τριχών στο ρύγχος τους, αν υπάρχει, είναι άγνωστος.

Η ΑΝΑΤΟΜΙΑ ΤΟΥ ΔΕΛΦΙΝΙΟΥ

Έχει χρώμα μπλε σκούρο στη ράχη και λευκό στην κοιλιά. Το κύριο χαρακτηριστικό του είναι το ρύγχος του, που σχηματίζει ένα πραγματικό ράμφος και αποτελείται από δύο σιαγόνες με 100 περίπου κωνικά δόντια. Ανάμεσά τους υπάρχουν κενά, ώστε να προσαρμόζονται τα δόντια της κάτω γνάθου.Διαθέτει ένα σταθεροποιητικό ραχιαίο πτερύγιο, όπως οι καρχαρίες.Το πτερύγιο της ουράς είναι οριζόντιο και κινείται προς τα πάνω και προς τα κάτω.Λείπουν εντελώς τα πίσω άκρα, ενώ τα εμπρόσθια άκρα έχουν μεταμορφωθεί σε πτερύγια.Ο εγκέφαλος του ζώου είναι ιδιαίτερα ανεπτυγμένος: σε βάρος είναι ελαφρά μεγαλύτερος από τους ανθρώπου, ενώ η αναλογία όγκου του εγκεφάλου προς βάρος του ζώου είναι η μεγαλύτερη ανάμεσα στα θηλαστικά μετά από αυτή του ανθρώπου και της φάλαινας.Η αναπνοή του γίνεται με πνεύμονες.Μπορεί να φθάσει σε μήκος τα 2 μέτρα περίπου.Τα δελφίνια δεν έχουν τρίχωμα, σε αντίθεση με τα υπόλοιπα θηλαστικά.Ωστόσο, γεννιούνται με λίγες τρίχες στην άκρη του ράμφους τους, τις οποίες χάνουν λίγο μετά τη γέννησή τους.

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΔΕΛΦΙΝΙ

Τα δελφίνια είναι θαλάσσια θηλαστικά,που συγγενεύουν με τις φάλαινες. Υπάρχουν περίπου 40 είδη δελφινιών.Το μέγεθός τους ποικίλλει από 1,2 μέτρα και 40 κιλά μέχρι 9,5 μέτρα και 10 τόνους.Υπάρχουν σε όλες σχεδόν τις θάλασσες του κόσμου, καθώς και σε ορισμένα μεγάλα ποτάμια, όπως είναι ο Αμαζόνιος. Τα δελφίνια τρέφονται με μικρά ψάρια και με καλαμάρια.Τη νύχτα τα θηλυκά κοιμούνται στην επιφάνεια του νερού, ενώ τα αρσενικά αναδύονται κάθε μισή ώρα για να αναπνεύσουν.Τα δελφίνια θεωρούνται από τα πλέον ευφυή ζώα και έχουν καταστεί δημοφιλή στους ανθρώπους μέσα στους αιώνες για την παιχνιδιάρικη συμπεριφορά τους και τη φιλική τους εμφάνιση.